Kliknij tutaj --> 🐾 jak wystawić fakturę za najem krótkoterminowy

2022-03-14. Faktura na osobę prywatną jak najbardziej jest ważnym dokumentem. Działa tak samo, jak faktura wystawiona na firmę. Przeczytaj nasz artykuł i sprawdź, jak wystawić ją poprawnie. Fakturę można wystawić nie tylko na dane firmowe, ale i na osobę prywatną. Czy jeśli odbiorca faktury jest jednocześnie przedsiębiorcą Fakturę wystawimy w 3 prostych krokach. 1. Wybór kontrahenta. W pierwszym kroku wprowadzamy dane kontrahenta. Możemy go wybrać z bazy kontrahentów poprzez kliknięcie w lupę lub dodać nowego, naciskając plus. 2. Uzupełnienie pozycji. W drugim kroku uzupełniamy pozycję towaru lub usługi. W celu wystawienia faktury możesz skorzystać z dostępnych w Internecie programów (odpłatnych lub darmowych). Fakturę możesz również wystawić w Excelu. Bezpłatne szablony faktur wraz z omówieniem, jak je wypełnić, znajdziesz w kursie „ Wystawianie faktur za wynajem”. Krótkoterminowy najem środka transportu czy usługa turystyczna. Naczelny Sąd Administracyjny wydał w sierpniu 2015 r. wyrok, w którym uznał, że udostępnienie osobom fizycznym jachtu pełnomorskiego na okres do 90 dni stanowi krótkoterminowy najem środka transportu opodatkowany w miejscu oddania jachtu do dyspozycji usługobiorcy. W przypadku, gdy zapłata za najem urządzenia, zgodnie z umową następuje jeszcze przed jego wydaniem klientowi, z uwagi na fakt, że wynajmujący każdorazowo sprzedaż dokumentuje przez wystawienie faktury, obowiązek podatkowy z tytułu usługi najmu krótkoterminowego urządzenia powstaje z chwilą wystawienia faktury - interpretacja Site De Rencontres Black Et White. W ostatnich latach na polskim rynku bardzo popularny stał się wynajem krótkoterminowy. Widoczne jest to nie tylko w stale rosnącej liczbie hoteli. Również właściciele mieszkań coraz częściej decydują się na tę formę wynajmu. Niektórych kusi wyższa stopa zwrotu niż w przypadku wynajmu długookresowego, zaś inni chcą zdywersyfikować swój biznes poprzez wynajęcie części nieruchomości na długi termin a części na krótki. Wynajem krótkoterminowy – jak zacząć i co warto wiedzieć? Dowiedz się, na co zwrócić szczególną uwagę, decydując się na tę formę wynajmu!Czasem decyzja o rozpoczęciu wynajmu krótkoterminowego wynika ze spadku zainteresowania wynajmem Twojego mieszkania na długi okres. Przyczyn takiej sytuacji może być wiele. Jedną z nich jest brak miejsca parkingowego przy mieszkaniu, np. gdy znajduje się ono w starej kamienicy. Może stanowić to znaczne utrudnienie dla osób dojeżdżających do pracy samochodem, jednak nie powinno przeszkadzać turystom. Możesz również stracić chętnych na wynajem długoterminowy, jeśli w bliskim sąsiedztwie Twojego mieszkania został wybudowany biurowiec, przez który widok z okna stał się mało atrakcyjny. Z drugiej strony w takiej sytuacji możesz zyskać zainteresowanie biznesmenów, dla których wybudowany biurowiec jest miejscem pracy. Takie osoby często potrzebują wynająć mieszkanie w okolicy na czas kilkudniowej podróży KRÓTKOTERMINOWY – JAK ZACZĄĆ? | WAŻNE ASPEKTY1. Działalność gospodarczaWynajmując nieruchomość na krótki termin, powinieneś założyć działalność gospodarczą. Ten typ wynajmu spełnia bowiem przesłanki wskazujące na prowadzenie działalności gospodarczej. Rozliczanie wynajmu krótkoterminowego poprzez najem prywatny urząd zapewne zakwestionuje. Działalność możesz założyć w Urzędzie Gminy lub elektronicznie poprzez profil VATJeśli Twoje obroty nie przekroczą zł w skali roku, możesz skorzystać ze zwolnienia z VAT. W przypadku gdy Twoja działalność rozpocznie się w trakcie roku, limit ten zmniejszy się proporcjonalnie do okresu trwania działalności. Jeśli Twoje obroty przekroczą ten limit, to będziesz zobowiązany odprowadzać podatek VAT według stawki 8 %. Oznacza to, że Twoje dobowe stawki za wynajem wzrosną o 8 % lub – jeśli nie zdecydujesz się na podwyżkę cen wynajmu – zarobisz 1Jeśli korzystając ze zwolnienia z VAT, ustalisz cenę na poziomie 300 zł / dobę, to 300 zł będzie Twoim przychodem. Gdy zostaniesz zarejestrowany jako podatnik VAT, to albo podwyższysz swoje stawki do 324 zł / dobę (w tym 24 zł VAT) albo pozostaniesz przy swoich starych cenach a 8 % VAT uwzględnisz w cenie 300 zł. Jeśli zdecydujesz się na drugie rozwiązanie, to zwróć uwagę na to, że do urzędu będziesz musiał odprowadzić 22 zł VAT (zaokrąglenie do pełnych złotych kwoty 22,22 z), a Twoim przychodem nie będzie już 300 zł, lecz 277,78 Airbnb/BookingChcąc pozyskać gości do Twojego apartamentu, zapewne zdecydujesz się na korzystanie z portali do obsługi wynajmu krótkoterminowego, takich jak Airbnb czy Booking. Pamiętaj, że od każdej rezerwacji dokonanej za pośrednictwem tych portali zapłacisz określoną prowizję, np. 5 % od każdej rezerwacji. Dokładny koszt poznasz po założeniu konta na danej platformie i podpisaniu od faktur za Airbnb/BookingZ uwagi na to, że firmy obsługujące wymienione wyżej portale mają swoje siedziby poza Polską, wystawiane przez nie faktury nie zawierają podatku VAT. VAT według stawki 23 % powinieneś rozliczyć w Polsce, co wiąże się dodatkowym zgłoszeniem do urzędu, tzw. importu usług (aktualizacja deklaracji VAT-R). Od każdej faktury za prowizję musisz odprowadzić VAT do urzędu w Polsce. Jeśli jesteś zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, wówczas jednocześnie odliczysz VAT (podobnie jak w przypadku pozostałych faktur kosztowych). Ostatecznie będzie więc dla Ciebie neutralny. Jeśli natomiast korzystasz ze zwolnienia ze względu na obroty poniżej zł, to co miesiąc będziesz musiał składać dodatkową deklarację do urzędu skarbowego i wpłacać 23 % VAT od 2Wojtek jest zarejestrowany do VAT jako podatnik VAT czynny. W ramach swojej działalności świadczy usługi wynajmu krótkoterminowego. Wystawia faktury dla gości, doliczając 8 % VAT do każdego pobytu. W czerwcu Wojtek otrzymał fakturę za prowizje od rezerwacji dokonanych w maju na kwotę 100 zł. Wojtek rozliczy 23 zł (23 % ze 100 zł) jako VAT należny i jednocześnie jako VAT naliczony. Oznacza to, że ostatecznie VAT z tej faktury będzie dla Wojtka 3Wojtek korzysta ze zwolnienia z VAT, gdyż nie przekroczył limitu sprzedaży zł. Wystawia faktury za najem krótkoterminowy bez podatku VAT. W czerwcu otrzymał fakturę z Booking za prowizje od rezerwacji dokonanych w maju na kwotę 100 zł. Wojtek powinien naliczyć 23 zł (23 % ze 100 zł) jako VAT należny. VATu tego Wojtek nie odliczy jako VAT naliczony! Podatek ten będzie jednak dla Wojtka dodatkowym kosztem, który można uwzględnić w obliczeniach podatku na najczęściej zadawane pytania dotyczące współpracy z Booking znajdziesz Obsługa wynajmuOprócz obsługi portalu, za pośrednictwem którego dokonywane będą rezerwacje oraz wystawiania faktur czy paragonów, nastaw się również na to, że goście będą mieli do Ciebie dużo pytań. Dobrze jest wcześniej przygotować listę najczęściej pojawiających się pytań i pytania od gości:Jak dojechać do apartamentu? Którą drogą będzie najwygodniej?Jakie jest hasło do wifi?Jak obsłużyć TV, pralkę, ekspres do kawy?Gdzie można spróbować lokalnego jedzenia?Co warto zobaczyć w okolicy? Przygotuj przykładowy plan wycieczki jedno- lub dwudniowej po znajdują się najbliższe centra handlowe?Gdzie przewalutować pieniądze?Ile czasu zajmuje dojazd z dworca/lotniska?Gdzie znaleźć dodatkowe ręczniki?Jak zamówić taksówkę?Listę pytań najlepiej aktualizować na bieżąco – pozwoli Ci to zaoszczędzić sporo czasu w przyszłości. Odpowiedzi na pytania warto wysłać gościom przed przyjazdem. Mimo sporządzenia listy pytań i odpowiedzi, nastaw się na to, że goście i tak będą do Ciebie dzwonić lub pisać z najdrobniejszymi problemami. Na przykład z zapytaniem o to, czy w dniu wyjazdu mogą zostać w apartamencie godzinę dłużej. Jeśli chcesz uzyskać dobre recenzje od gości, to powinieneś odpowiadać na nie możliwie szybko. W przypadku korzystania portali typu Booking czy Airbnb opinie gości mają dla Ciebie ogromne znaczenie Czystość – najważniejszy aspekt wynajmu na krótki termin!Nawet najlepszy apartament w mieście nie sprawi, że goście będą zadowoleni, jeśli zastaną w apartamencie zabrudzoną kuchnię, toaletę czy zużyte ręczniki. Biorąc pod uwagę fakt, że na wysprzątanie całego apartamentu czasami masz tylko 2-3 godziny, warto zastanowić się, w jaki sposób sprawnie przygotować mieszkanie. Robić to samodzielnie, czy korzystać z usług firmy sprzątającej? Ręczniki i pościel oddać do pralni, czy wyprać samemu?Odpowiedzi na te i inne pytania związane z przygotowaniem lokali na przyjazd gości poznasz we wpisie „Wynajem krótkoterminowy – jak przygotować mieszkanie przed przybyciem gości?”.6. Dostęp do apartamentuW regulaminie wynajmu możesz zamieścić informacje o tym, o której goście mogą się zameldować i o której powinni się wymeldować. Nie zmienia to jednak faktu, że goście często będą Cię prosić o zmiany w tej kwestii. Przykładem jest sytuacja, gdy Twoi goście dotarli na miejsce wcześniej niż zakładali. Z drugiej strony może się okazać, że goście mają opóźniony pociąg czy samolot. Zamiast dotrzeć planowo na godzinę 20:00, będą na miejscu dopiero o 23:00. Co wtedy? Czy jesteś gotów jechać do apartamentu w środku nocy, żeby otworzyć drzwi gościom? W takich sytuacjach sprawdzi się skrzynka z kluczem na kod, którą zamocujesz przed drzwiami wejściowymi do apartamentu. Możesz rozważyć również elektroniczne zamki otwierane za pomocą ZniszczeniaW przypadku wynajmu krótkoterminowego pomimo regularnego sprzątania mieszkania z reguły „zużywają się” szybciej niż przy wynajmie długookresowym. Oczywiście z tytułu samego zużycia mieszkania nie otrzymasz od ubezpieczyciela odszkodowania. Jednakże możesz dodatkowo ubezpieczyć wyposażenie lub wydłużyć gwarancję na sprzęt znajdujący się w Twoich rezerwacjach dokonywanych za pośrednictwem portali firmy typu Airbnb blokują na kartach gości kaucje na wypadek zniszczeń (ok. 400 USD). Jeśli w mieszkaniu wystąpią zniszczenia, wówczas Airbnb wypłaci Ci odszkodowanie pobrane z karty CzasJak już zapewne zauważyłeś, wynajem krótkoterminowy wymaga od właściciela dużo więcej zaangażowania niż w przypadku najmu długookresowego. Może warto rozważyć pomoc innej osoby, która zajmie się obsługą rezerwacji, wystawianiem faktur, sprzątaniem czy drobnymi naprawami w mieszkaniu?9. Możliwość poznania nowych osóbCzęsta rotacja gości sprawia, że masz do czynienia z wieloma osobami z różnych krajów oraz z różnych branż. Jest to szansa na poznanie nowych osób, dzięki którym możesz jeszcze bardziej rozwinąć swój biznes. Jeśli Twoją grupą docelową są biznesmeni, to jest duża szansa na długookresową współpracę. Oczywiście pod warunkiem, że Twój apartament spełni ich tym wpisie poznałeś kluczowe aspekty, na które powinieneś zwrócić uwagę, decydując się na wynajem krótkoterminowy. Jeśli chcesz poznać praktyczne wskazówki dotyczące obsługi apartamentów wynajmowanych na krótki termin, zajrzyj również do artykułu „Wynajem krótkoterminowy – jak przygotować mieszkanie przed przybyciem gości?”. Dodatkowo zachęcam do polubienia fanpage’a REDi TAX oraz do regularnego śledzenia wpisów na też pozostałe wpisy! Wielu przedsiębiorców wykorzystuje w prowadzonej działalności samochody oraz maszyny na podstawie zawartych umów najmu lub leasingu. W związku z tym mają oni wątpliwości, kiedy mogą odliczać VAT od nabywanych usług oraz w jakiej wysokości przysługuje im to prawo. Zdarza się, że niektórzy z nich wynajmują np. środki transportu również poza granicami Polski. Wtedy pojawia się pytanie, jak rozliczyć fakturę otrzymaną od zagranicznego usługodawcy. Czy trzeba z tego tytułu rozpoznać import usług? Część podatników decyduje się na wynajmowanie należących do nich samochodów swoim pracownikom. Czy w takim przypadku mogą odliczać VAT od eksploatacji tych samochodów? Przedstawiamy odpowiedzi na te i inne pytania zgłoszone w tej tematyce naszej redakcji. 1. Kiedy można odliczać VAT od najmu lub leasingu samochodu i w jakiej wysokości W art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT ograniczono do 50% prawo do odliczania VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (są nimi samochody osobowe). Do wydatków objętych tym ograniczeniem ustawodawca zaliczył wydatki związane z używaniem takich pojazdów na podstawie umowy najmu lub leasingu operacyjnego (art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT). Oznacza to, że podatnik, który w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystuje samochód na podstawie umowy najmu albo leasingu operacyjnego, zanim odliczy VAT z faktury otrzymanej od wynajmującego lub firmy leasingowej, musi przeanalizować, czy posiadany przez niego samochód uprawnia go do odliczenia 100%, czy tylko 50% VAT. Dokonując odliczenia, musi również pamiętać o podstawowym warunku odliczania VAT od dokonywanych wydatków, a więc o ich związku z działalnością opodatkowaną tym podatkiem. A zatem VAT wynikający z faktur otrzymanych od wynajmującego mu samochód lub firmy leasingowej, obliczony zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik: może odliczyć w całości – jeżeli samochód jest wykorzystywany przez niego wyłącznie do celów opodatkowanej VAT działalności gospodarczej, może odliczyć tylko częściowo – jeżeli samochód jest wykorzystywany do celów mieszanych, nie ma w ogóle prawa do odliczenia – jeżeli samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej zwolnionej z VAT. Polecamy: Biuletyn VAT Pojazdy samochodowe, od których najmu lub leasingu odliczymy 100% VAT Podatnik może odliczyć 100% VAT naliczonego wykazanego na fakturze za najem pojazdu samochodowego lub jego leasing w dwóch przypadkach, tj. jeżeli przedmiotem najmu lub leasingu jest: pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (np. samochód ciężarowy) – w tym przypadku ograniczenia przewidziane w art. 86a ustawy o VAT nie mają w ogóle zastosowania, albo pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, pod warunkiem że jest on przez niego wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej. O ile w przypadku pierwszej z ww. wymienionych grup pojazdów, tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, o prawie do pełnego odliczenia VAT decyduje tylko ich dopuszczalna masa całkowita, o tyle w przypadku drugiej grupy pojazdów decydujące znaczenie ma sposób ich wykorzystywania. Pojazdy te muszą być wykorzystywane przez podatnika wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Co to oznacza w praktyce? Pojazd samochodowy jest uznawany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w dwóch przypadkach. Pierwszy z nich, gdy konstrukcja pojazdu wyklucza jego użytek do celów prywatnych lub powoduje, że użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) w zw. z ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT). Wykaz takich pojazdów prezentujemy w tabeli poniżej. Pojazdy samochodowe uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika ze względu na swoją konstrukcję Lp. Rodzaje pojazdów Podstawa prawna 1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT 2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT 3. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT 4. pojazdy specjalne o przeznaczeniach: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych oraz żuraw samochodowy art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT 5. pojazdy specjalne o przeznaczeniu: pogrzebowy, jeżeli mają jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika 6. pojazdy specjalne o przeznaczeniu bankowóz typu A lub B, jeżeli mają jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika Należy zaznaczyć, że w przypadku pojazdów wymienionych w pkt 1, 2 i 3 tabeli pełne odliczenie VAT od ich najmu lub leasingu jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy: ● zostały one poddane dodatkowemu badaniu technicznemu przez okręgową stację diagnostyczną, ● podatnik posiada zaświadczenie potwierdzające status pojazdu, wydane przez ww. stację, oraz ● w dowodzie rejestracyjnym zostanie odnotowane, że pojazdy te spełniają warunki do uznania za pojazdy specjalne (art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT). Zdaniem organów podatkowych, jeżeli chociażby jeden z ww. warunków nie jest spełniony, podatnik, aby odliczać 100% VAT od wydatków związanych z eksploatacją tych samochodów, musi złożyć informację VAT-26 i prowadzić ewidencję przebiegu tych pojazdów (por. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 kwietnia 2016 r., sygn. ILPP1/4512-1-97/16-4/NS). Drugą grupą pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej są pojazdy, których konstrukcja nie wyklucza możliwości ich używania do celów prywatnych, ale brak takiej możliwości wynika wprost z: • ustalonych przez podatnika zasad używania tych pojazdów (np. ze stworzonego specjalnie w tym celu regulaminu użytkowania pojazdu), oraz • prowadzonej dla celów VAT ewidencji przebiegu tych pojazdów. Ponadto podatnik musi złożyć dla takiego samochodu w urzędzie skarbowym informację VAT-26 w terminie siedmiu dni od dnia, w którym poniósł pierwszy wydatek związany z tym samochodem (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) w zw. z ust. 4 pkt 1, art. 86a ust. 12 i 13 ustawy o VAT). Najemcy i leasingobiorcy, którzy chcą odliczać 100% VAT od ww. pojazdów samochodowych, muszą pamiętać, że prowadzona przez nich ewidencja przebiegu musi być szczegółowa. Zawarte w niej informacje powinny jednoznacznie potwierdzać, że w ramach użytkowania wynajmowanego lub leasingowanego pojazdu nie wystąpiły przypadki jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W przepisach ustawy o VAT ani w aktach wykonawczych do niej nie wskazano szczególnego rodzaju ewidencji dla samochodów wynajmowanych albo wziętych w leasing. Ewidencja prowadzona dla tego rodzaju samochodów musi zatem zawierać informacje wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, czyli te same dane, które powinny być zamieszczone w każdej ewidencji przebiegu pojazdu. Szczegółowo na ten temat piszemy w bieżącym (6/2017) numerze „Biuletynu VAT” w artykule „Jakie są zasady prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu”. Istnieje jeszcze trzecia grupa pojazdów, od których leasingu czy najmu odliczymy 100% VAT. Dotyczy to pojazdów, w przypadku których umowy zostały zawarte do 31 marca 2014 r., a: pojazd został wydany leasingobiorcy przed 1 kwietnia 2014 r. oraz umowa została zarejestrowana do 2 maja 2014 r. Zasada ta ma zastosowanie bez uwzględnienia zmian umowy dokonanej od 1 kwietnia 2014 r. Oznacza to, że w przypadku cesji takiej umowy leasingu nowy podmiot, który stał się leasingobiorcą, będzie dokonywał odliczenia VAT, którego wysokość będzie zależała od sposobu wykorzystywania przez niego samochodu do działalności. Jeśli cedent odliczał 100% VAT od rat leasingowych, ponieważ zarejestrował umowę leasingu (dotyczy umów zawartych do 31 marca 2014 r.), to z tego prawa skorzysta również cesjonariusz, gdy ma miejsce sukcesja podatkowa według Ordynacji podatkowej, np. przekształcenie, połączenie. Takie stanowisko zajął w piśmie z 20 marca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPP2/443-266/13/RSz), aktualnym również w obecnym stanie prawnym. Jan Kowalski podpisał w lutym 2014 r. umowę leasingu. Samochód został wydany w marcu 2014 r. Umowa została zarejestrowana w urzędzie skarbowym. Dlatego Jan Kowalski odlicza 100% VAT od rat leasingowych. Od 1 stycznia 2017 r. swoją jednoosobową działalność przekształcił w spółkę z Mimo tego przekształcenia spółka jako sukcesor nadal może odliczać 100% VAT od rat leasingowych. Pojazdy samochodowe, od których najmu lub leasingu odliczymy 50% VAT Jak wcześniej wspomniano, ograniczenia w odliczaniu VAT z faktur za najem lub leasing samochodów nie dotyczą: pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony (np. samochodów ciężarowych); pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, pod warunkiem że są one wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak mają zatem odliczać VAT podatnicy, którzy wzięli w najem lub w leasing pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony i wykorzystują je w tzw. użytku mieszanym, tj. zarówno do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i do celów prywatnych. To właśnie w ich przypadku znajduje zastosowanie ograniczenie przewidziane w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury. Do wydatków samochodowych objętych ww. ograniczeniem zalicza się wydatki dotyczące pojazdów samochodowych używanych na podstawie umowy najmu lub leasingu (art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT). A zatem podatnik, który wykorzystuje tego rodzaju pojazdy w sposób mieszany, ma prawo do odliczania VAT z faktur za ich najem lub leasing tylko w wysokości 50% podatku naliczonego. Należy podkreślić, że na wysokość odliczenia nie ma wpływu rzeczywiste wykorzystanie samochodu do poszczególnych celów, tj. czy jego wykorzystanie na cele związane z działalnością gospodarczą jest większe czy mniejsze niż 50%. A zatem 50% VAT odliczy zarówno ten podatnik, który będzie wykorzystywał pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony w 20% na cele prowadzonej działalności gospodarczej, jak i ten podatnik, który będzie to robił w 90%. Podatnik, który decyduje się na odliczanie 50% VAT z faktur za najem lub leasing pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, nie musi: prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu dla celów VAT (art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT) ani składać informacji VAT-26 (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT). 2. Czy można odliczyć pełny VAT, gdy samochód jest wynajmowany pracownikowi na cele prywatne Wielu pracodawców udostępnia pracownikom samochody służbowe. W przeważającej mierze są to samochody osobowe, do których mają zastosowanie ograniczenia w odliczaniu VAT przewidziane w art. 86a ustawy o VAT. Pracodawcy, aby móc odliczać od ich nabycia oraz od wydatków związanych z ich używaniem 100% VAT, muszą udowodnić, że samochody te są wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. W tym celu: • ustalają zasady używania takich samochodów wykluczające ich prywatny użytek (np. w specjalnie tworzonych w tym celu regulaminach ich użytkowania), oraz • zobowiązują pracowników do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów. Muszą również kontrolować sposób używania samochodu. W tym celu wielu pracodawców decyduje się na montaż w samochodach nadajników GPS. Problem z odliczaniem VAT pojawia się w sytuacji, gdy pracodawca zdecyduje się odpłatnie wynajmować samochód służbowy pracownikowi do jego prywatnych celów. Nasuwa się wtedy wątpliwość, czy traci on prawo do odliczania pełnego VAT od wydatków związanych z takim samochodem. Mimo że organy podatkowe zajmowały w tej sprawie niekorzystne stanowisko (por. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 kwietnia 2016 r., sygn. ITPP2/4512-128/16/AJ, czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 stycznia 2016 r., sygn. ILPP1/4512-1-760/15-4/NS), sądy administracyjne twierdziły, że pracodawca nie traci tego prawa. W przypadku wynajmowania pracownikom używanych przez nich samochodów służbowych również do ich celów prywatnych mamy bowiem do czynienia ze świadczeniem przez pracodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności odpłatnych usług najmu tych samochodów opodatkowanych VAT. W związku z tym należy uznać, że samochody te są wykorzystywane do działalności gospodarczej (do jazd służbowych i do wynajmu). Stanowisko takie zajął WSA w Poznaniu w prawomocnym wyroku z 23 lutego 2016 r. (sygn. akt I SA/Po 859/15), w którym stwierdził, że: Skoro, jak wskazała spółka wynajem aut dokonywany będzie odpłatnie, po cenach rynkowych i wiąże się z pobieraniem VAT, w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, zatem samochody te uznać należy za wykorzystywane do działalności gospodarczej. W konsekwencji zatem w stosunku do tych samochodów, możliwe będzie odliczenie 100% podatku naliczonego. Bez znaczenia dla dokonanej oceny, zdaniem sądu, będzie okoliczność że samochody te udostępniane są do celów prywatnych. Istotne jest, że dokonywane jest to w ramach działalności gospodarczej spółki. Skoro do pracowników nie stosuje się żadnych preferencji cenowych to nie ma znaczenia komu ten samochód się wynajmuje, a zatem uzasadnione jest twierdzenie, że jest to usługa opodatkowana VAT. Ponadto, ze stanu faktycznego wynika, iż spółka przewiduje możliwość oddawania do odpłatnego używania samochodów osobom fizycznym lub prawnym (np. gdy samochód nie będzie efektywnie wykorzystywany w ramach podstawowej działalności). Potwierdził to również WSA w Łodzi w wyroku z 25 maja 2015 r. (sygn. akt I SA/Łd 435/15). Niestety, NSA nie zgodził się ze stanowiskiem łódzkiego sądu i rozpatrując wniesioną od jego wyroku skargę kasacyjną zajął niekorzystne stanowisko w omawianej sprawie. W wyroku z 11 kwietnia 2017 r. (sygn. akt I FSK 1721/15) NSA stwierdził bowiem, że jeżeli pracodawca odpłatnie wynajmuje samochód pracownikom, aby mogli jeździć nim w celach prywatnych, to może odliczyć tylko 50% podatku naliczonego przy jego zakupie i eksploatacji. Zdaniem NSA, w sytuacji gdy pracodawca odpłatnie udostępnia pracownikom służbowe pojazdy do celów prywatnych, należy uznać, że samochody te mogą być wykorzystywane również do innych celów niż działalność gospodarcza. Oznacza to, że w takiej sytuacji pracodawca nalicza 23% VAT od usługi najmu i odlicza 50% VAT od wydatków związanych z samochodami. 3. Jak rozliczyć obciążenie pracownika kosztami paliwa użyczanego albo wynajmowanego samochodu służbowego Niektórzy pracodawcy zezwalają pracownikom na nieodpłatne korzystanie z samochodów służbowych również do celów prywatnych. Jednocześnie decydują się na obciążanie pracowników kosztami zużytego w tym czasie paliwa. Do końca 2015 r. organy podatkowe zajmowały jednolite stanowisko, że tego rodzaju czynność należy traktować jako podlegającą opodatkowaniu VAT dostawę paliwa na rzecz pracownika (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej). W związku z tym powstawało pytanie, czy tego rodzaju dostawa paliwa musi być ewidencjonowana na kasie fiskalnej na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Odpowiedź na to pytanie była, zdaniem organów podatkowych, twierdząca. W wydawanych interpretacjach indywidualnych podkreślały, że przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie obejmują swym zakresem dostaw paliwa. Wynika to z § 4 pkt 1 lit. m) ww. rozporządzenia, który wprost stanowi, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych nie stosuje się w przypadku dostawy wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU. To, zdaniem organów podatkowych, oznaczało, że obciążanie pracowników kosztami powinno być zawsze ewidencjonowane w kasie fiskalnej. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2015 r. (sygn. ILPP2/4512-1-250/15-4/MN). Stwierdził w niej, że: (...) w przypadkach opisanych w punktach a. i b., kiedy to po stronie Spółki dochodzi do odpłatnej dostawy towarów (paliwa) na rzecz Pracowników (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 6 i art. 7 ust. 1 ustawy), Spółka zobowiązana jest do ewidencjonowania sprzedaży z tego tytułu przy pomocy kasy rejestrującej. Potwierdził to również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 30 grudnia 2015 r. (sygn. ITPP1/4512-969/15/AJ). Na szczęście dla podatników w 2016 r. zaczęły pojawiać się korzystne dla nich interpretacje w tej sprawie. Organy podatkowe zaczęły przyjmować, że w przypadku obciążania pracowników kosztami paliwa zużytego w trakcie nieodpłatnego korzystania przez nich z samochodów służbowych do celów prywatnych nie dochodzi do dostawy tego paliwa. Zdaniem organów podatkowych świadczenie w postaci udostępnienia samochodów służbowych wraz z zużyciem paliwa do celów prywatnych pracowników stanowi – w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. W takim przypadku występuje de facto wynagrodzenie na rzecz pracodawcy (zwrot kosztów paliwa zużytego do celów prywatnych potrącany z wynagrodzenia za pracę pracownika) za świadczoną usługę polegającą na udostępnieniu pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych. Taka usługa korzysta jednak ze zwolnienia z obowiązku ewidencji na kasie fiskalnej na podstawie poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W pozycji tej jako zwolnioną z obowiązku ewidencji w kasie fiskalnej wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2016 r. (sygn. ILPP2/4512-1-320/16-3/Akr). Czytamy w niej, że: Wnioskodawca – obciążając pracowników kosztami związanymi ze zużyciem paliwa w związku z odpłatną czynnością używania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych (jako świadczenie usług) – nie jest zobowiązany do ewidencjonowania tej czynności przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W tym miejscu pojawia się pytanie, jak zatem należy postępować, jeżeli pracodawca udostępnia pracownikom samochód służbowy do celów prywatnych odpłatnie (wynajmuje go) i jednocześnie obciąża pracowników kosztami zużytego w tym czasie paliwa. Należy uznać, że i w tym przypadku mamy do czynienia z odpłatną usługą, w ramach której pracownik otrzymuje zatankowany samochód. Nie należy wyodrębniać w ramach tego świadczenia odpłatnej usługi najmu samochodu oraz odpłatnej dostawy towaru (paliwa). To by oznaczało, że i w tym przypadku pracodawca może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Ze względu na brak interpretacji indywidualnych w tej sprawie wśród interpretacji zamieszczonych na stronie internetowej MF zalecamy wystąpienie o wydanie interpretacji indywidualnej. Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata W jakiej wysokości można odliczyć VAT od najmu miejsc parkingowych Zdarza się, że podatnicy w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystują kilka (kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt) samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. W przypadku gdy samochody te są używane w tzw. użytku mieszanym, podatnicy mają wątpliwości co do wysokości VAT, jaki mogą odliczać od najmu miejsc parkingowych dla tych samochodów. Czy w takim przypadku wydatek ponoszony na ten cel należy uznać za wydatek związany z eksploatacją samochodu, a co za tym idzie – za wydatek, od którego można odliczyć tylko 50% VAT (art. 86a ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT)? Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych zajmują stanowisko, że w przypadku odliczania VAT od najmu miejsc parkingowych dla samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony używanych w tzw. użytku mieszanym należy wyróżnić dwie sytuacje: wynajmowane miejsca parkingowe nie są przypisane do konkretnych pojazdów wynajmowane miejsca parkingowe są przypisane do konkretnych pojazdów. Tylko w pierwszym z ww. przypadków nie znajdzie zastosowania ograniczenie w odliczaniu VAT do 50%. Podatnik może od takiego najmu odliczyć 100% VAT z otrzymanej faktury. Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2017 r. (sygn. IPPP1/4512-220/16-2/EK), w której czytamy, że: (…) w przypadku wydatków Spółki ponoszonych na wynajem powierzchni biurowych wraz z wynajętymi miejscami parkingowymi, ponoszonych łącznie za poszczególne składniki najmu, gdzie do najmowanych miejsc parkingowych nie są przypisane konkretne samochody, nie ma zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy, gdyż wydatki te stanowią koszty ogólne związane pośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Warto podkreślić, że prawo do pełnego odliczenia VAT od wynajmu miejsc parkingowych przysługuje nie tylko podatnikom, którzy wynajmują te miejsca dla własnych samochodów. Z pełnego odliczenia VAT mogą również skorzystać podatnicy, w sytuacji gdy na wynajętych przez nich miejscach parkingowych oprócz pracowników parkują również ich kontrahenci. Potwierdził to Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w przywołanej wcześniej interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-220/16-2/EK). Czytamy w niej, że: Jak wskazał Wnioskodawca z wynajmowanych miejsc parkingowych korzystać będą pracownicy Spółki oraz klienci Spółki, ponadto w umowie najmu nieruchomości brak jest zapisu, że konkretne pojazdy mają być parkowane na konkretnie najmowanych miejscach parkingowych zarówno podziemnych jak i naziemnych. Tym samym, z uwagi na wykorzystywanie poniesionych wydatków na wynajem powierzchni biurowych wraz z przynależnymi do nich miejscami parkingowymi do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów art. 86 ustawy z faktur dokumentujących najem powierzchni biurowej wraz z miejscami parkingowymi. Takie samo stanowisko w omawianej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyraził w interpretacji indywidualnej z 10 lutego 2016 r. (sygn. IPPP3/4512-1049/15-2/IG). Stwierdził w niej, iż: Z treści wniosku wynika, że (…) najmowane miejsca parkingowe (podziemne i naziemne) służą zarówno jako ogólnodostępne miejsca parkingowe, z których mogą korzystać kontrahenci Spółki, jak również służą parkowaniu samochodów służbowych, zarówno ogólnodostępnych, jak również indywidualnie przypisanych pracownikowi. Wobec tego, w przypadku tych wydatków, nie ma zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy. Jak rozliczyć najem krótkoterminowy samochodu w kraju i za granicą Zdarza się, że podatnicy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wynajmują samochody na krótki okres (zazwyczaj kilka lub kilkanaście dni). Sposób rozliczenia nabycia tego rodzaju usług jest zależny od tego, czy samochód został wynajęty na terytorium Polski, czy poza jej granicami. Przepisy ustawy o VAT w sposób szczególny regulują zasady ustalania miejsca świadczenia usług krótkotrwałego wynajmu środków transportu ( samochodów). Jednocześnie definiują, co należy rozumieć przez tego rodzaju usługi. Słowniczek Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 dni (art. 28j ust. 2 ustawy o VAT). Z kolei na podstawie art. 28j ust. 1 ustawy o VAT za miejsce świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu uznaje się miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Co należy rozumieć przez miejsce, w którym środek transportu jest faktycznie oddany do dyspozycji najemcy, wyjaśnia art. 40 rozporządzenia wykonawczego Rady 282/2011. Wynika z niego, że jest to miejsce, w którym najemca lub osoba trzecia działająca w jego imieniu przejmuje nad środkiem transportu fizyczne posiadanie. Należy zwrócić uwagę, że ponieważ w art. 28j ust. 1 ustawy o VAT ustawodawca nie wskazał, na czyją rzecz mają być świadczone usługi krótkoterminowego wynajmu środków transportu, aby miał on zastosowanie, oznacza to, że wskazany w nim sposób ustalania miejsca świadczenia tych usług ma zastosowanie, gdy ich odbiorcą jest podatnik, a także podmiot niebędący podatnikiem. Jeśli nie jest to najem krótkoterminowy, miejsce świadczenia ustalamy na podstawie art. 28b ustawy o VAT. Szczegółowe zasady ustalania, czy mamy do czynienia z najmem krótkoterminowym, reguluje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011. Wynika z niego, że czas ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu, który jest przedmiotem wynajmu, należy określić na podstawie umowy zawartej przez strony (art. 39 rozporządzenia). Ponadto zastrzeżono, że umowa jest podstawą domniemania, które można obalić w razie jakichkolwiek przesłanek wynikających ze stanu faktycznego lub prawnego, pozwalających na ustalenie faktycznego czasu ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu. Oznacza to, że umowa ma decydujące znaczenie, ale nie ostateczne, gdy coś innego wynika ze stanu faktycznego. Ponadto z przepisów tych wynika, że: ● spowodowane siłą wyższą przekroczenie przewidzianego w umowie czasu wynajmu krótkoterminowego nie ma wpływu na określenie czasu ciągłego posiadania lub użytkowania środka transportu, ● w przypadku gdy wynajem tego samego środka transportu jest objęty następującymi po sobie umowami zawartymi między tymi samymi stronami, czas wynajmu odpowiada okresowi ciągłego posiadania lub użytkowania tego środka transportu na podstawie wszystkich umów, ● okresy obowiązywania umowy lub umów krótkoterminowego wynajmu, które poprzedzają umowę uznaną za długoterminową, nie są jednak kwestionowane, o ile nie wystąpiły nadużycia, ● jeżeli nie wystąpiły nadużycia, następujące po sobie umowy między tymi samymi stronami, dotyczące różnych środków transportu, nie są uważane za następujące po sobie umowy. Przykład W pierwszym półroczu 2017 r. pracownicy spółki wyjeżdżali kilkakrotnie na delegację do Niemiec. Podczas pobytu wynajmowali na miejscu, zawsze w tej samej firmie, samochód. W związku z przedłużającym się pobytem umowa najmu samochodu była dwukrotnie przedłużana: ● 10–20 stycznia 2017 r., ● 21 stycznia – 4 lutego 2017 r., ● 5–20 lutego 2017 r. Ponieważ cały okres wynajmu przekracza 30 dni, miejsce świadczenia znajduje się w Polsce. Spółka musiała rozliczyć import usług. Rozliczenie krótkoterminowego najmu samochodu na terytorium Polski Podatnik, który wynajmie na kilka lub kilkanaście dni samochód na terytorium kraju, otrzyma od firmy wynajmującej ten samochód fakturę za wykonaną usługę. Co do zasady świadczenie usługi wynajmu samochodu jest opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23%. Problemu z odliczeniem VAT z otrzymanej faktury nie ma, jeżeli przedmiotem najmu był samochód ciężarowy. Inaczej sprawa przedstawia się w przypadku, gdy podatnik wynajął samochód osobowy, czyli samochód o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przypomnijmy, że z art. 86a ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT wynika, iż w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury. Przy czym za wydatki związane z tymi pojazdami uznaje się także wydatki dotyczące ich używania na podstawie umowy najmu. Ustawodawca nie rozgranicza tu, czy chodzi o najem krótkoterminowy, czy długoterminowy. W związku z tym podatnik, który wynajął krótkoterminowo samochód osobowy – co do zasady – ma prawo odliczyć z otrzymanej faktury 50% VAT. Jeżeli jednak chciałby odliczyć 100% VAT od wynajmu tego samochodu, musi udowodnić, że w trakcie trwania najmu jest on wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT). Tylko bowiem w takim przypadku podatnikowi przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT. W tym celu podatnik (najemca) musi: wprowadzić zasady wykorzystywania wynajmowanego samochodu wykluczające jego użytek do celów prywatnych, prowadzić dla tego pojazdu ewidencję przebiegu, zgłosić wynajęty samochód do urzędu skarbowego informacją VAT-26 (art. 86a ust. 4 pkt 1 i ust. 12 ustawy o VAT. Spełnienie tych warunków w przypadku najmu krótkoterminowego jest zazwyczaj trudne. Wymienione obowiązki nie dotyczą sytuacji, gdy podatnik wynajmie krótkoterminowo samochód o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, którego konstrukcja wyklucza jego użytek wyłącznie do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT). W przypadku tego rodzaju pojazdów uznaje się, że są one wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym podatnik może od ich najmu odliczyć pełny VAT bez prowadzenia dla nich ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów ich używania i zgłaszania ich informacją VAT-26 (wykaz tych pojazdów przedstawiamy w pkt 1. Kiedy można odliczać VAT od najmu lub leasingu samochodu i w jakiej wysokości). Rozliczenie krótkoterminowego najmu samochodu poza terytorium Polski Zdarza się, że podatnicy przebywający poza terytorium Polski wynajmują tam samochody na kilka lub kilkanaście dni. W związku z tym mają wątpliwość, czy powinni z tego tytułu rozpoznawać import usług. Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przypomnieć, czym jest import usług. Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, czyli osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna nabywająca usługi. Aby zaszła konieczność opodatkowania usługi krótkoterminowego najmu samochodu jako importu usług, miejsce świadczenia takiej usługi musiałoby się znajdować na terytorium Polski. Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika bowiem, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak jednak wcześniej wspomniano w przypadku usług krótkoterminowego najmu środków transportu, do których z całą pewnością należy najem samochodu na kilka lub kilkanaście dni, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy (art. 28j ust. 1 ustawy o VAT). Jeżeli zatem podatnik wynajmie na kilka lub kilkanaście dni samochód przykładowo na terytorium Francji (tam zostaną mu wydane kluczyki oraz samochód), to miejscem świadczenia nabytej przez niego usługi będzie terytorium Francji. Francuski usługodawca powinien wystawić fakturę, opodatkowując wykonaną usługę według francuskich przepisów. Ta sama zasada będzie dotyczyła przypadków, gdy samochód zostanie wynajęty przez polskiego podatnika w kraju spoza terytorium UE. Wówczas miejscem świadczenia usługi będzie terytorium tego kraju. Oznacza to, że polski podatnik z tytułu nabycia usługi krótkoterminowego najmu samochodu w innym kraju UE lub kraju spoza UE nie będzie zobowiązany do rozliczenia importu usług. Odmiennie sytuacja przedstawiałaby się natomiast w przypadku, gdyby np. pracownik francuskiej firmy wynajmującej samochody przyjechał wynajętym samochodem z terytorium Francji na terytorium Polski i dopiero tutaj przekazał polskiemu podatnikowi kluczyki oraz wynajęty przez niego samochód. Wówczas polski podatnik musiałby rozliczyć z tego tytułu import usług. W praktyce jest to jednak sytuacja rzadko spotykana. Kiedy do wynajmu maszyn budowlanych należy stosować odwrotne obciążenie Od 1 stycznia 2017 r. mechanizmem odwrotnego obciążenia zostały objęte również usługi budowlane. Wykaz tych usług zawiera załącznik nr 14 dodany do ustawy o VAT z początkiem bieżącego roku. W pierwotnym projekcie tego załącznika w pozycji 34 wymieniono wypożyczanie konstrukcji i maszyn budowlanych wraz z operatorami i wynajem personelu dla tych usług (bez względu na symbol PKWiU). W wyniku prowadzonych prac zrezygnowano z takiego zapisu. W związku z tym wątpliwości podatników budzi to, czy wynajmując różnego rodzaju maszyny budowlane muszą z tego tytułu rozliczać VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia? Inaczej mówiąc, czy tego rodzaju usługi wchodzą w zakres którychkolwiek z robót budowlanych wymienionych w załączniku nr 14, objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia? Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy najpierw przypomnieć, kiedy świadczenie usług, w tym usług budowlanych, w ogóle podlega opodatkowaniu VAT na zasadach odwrotnego obciążenia. Jest tak, jeżeli łącznie są spełnione trzy następujące warunki: usługi są świadczone przez podatnika, który nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, nabywcą usługi jest podatnik zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, usługodawca świadczy usługę jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy o VAT). Jeżeli ww. warunki są spełnione, kolejnym krokiem do stwierdzenia, czy z tytułu wynajęcia przez nas danego sprzętu – jako nabywcy – powinniśmy rozliczyć VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia, jest przeanalizowanie, czy tego rodzaju usługi można zaliczyć do którychkolwiek z robót objętych tym mechanizmem rozliczenia podatku na podstawie poz. 2–48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT. To w tych właśnie pozycjach zostały wymienione różne rodzaje robót budowlanych objętych tym specyficznym sposobem rozliczania VAT. Poszukując odpowiedzi na to pytanie, na szczególną uwagę zasługuje pozycja 48 załącznika nr 14. Wymieniono w niej roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU Z zamieszczonych na stronie internetowej GUS ( objaśnień do grupowania wynika, że grupowanie to: obejmuje wynajem dźwigów i pozostałego sprzętu budowlanego wraz z obsługą, które nie są przeznaczone dla określonych usług budowlanych, nie obejmuje wynajmu i dzierżawy maszyn i urządzeń budowlanych bez obsługi, które są klasyfikowane w grupowaniu PKWiU o symbolu oraz wynajmu sprzętu budowlanego wraz z obsługą, który jest przeznaczony dla określonych usług budowlanych sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach sekcji F. Oznacza to, że mechanizmem odwrotnego obciążenia – na podstawie poz. 48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT – jest objęty wynajem dźwigów i pozostałego sprzętu budowlanego wraz z obsługą, które nie są przeznaczone dla określonych usług budowlanych, jeżeli spełnione są wcześniej wymienione warunki, tj. podatnik wynajmujący tego rodzaju sprzęt działa w charakterze podwykonawcy. Na zasadzie odwrotnego obciążenia nie należy natomiast rozliczać VAT w przypadku wynajmu i dzierżawy maszyn i urządzeń budowlanych bez obsługi, które są klasyfikowane w grupowaniu PKWiU o symbolu Do tego rodzaju usług znajdą zastosowanie zasady ogólne rozliczania VAT. Jeśli wynajem sprzętu budowlanego wraz z obsługą jest przeznaczony dla określonych usług budowlanych, to jest sklasyfikowany w odpowiednich grupowaniach sekcji F jak wykonywana usługa, co oznacza, że również może być objęty odwrotnym obciążeniem. Potwierdzają to organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 marca 2017 r. (sygn. czytamy, że: (…) w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie mechanizm odwróconego obciążenia, gdyż Wnioskodawca jak sam wskazał w opisie sprawy występuje jako podwykonawca podwykonawcy głównego wykonawcy. Ponadto, Wnioskodawca jako podwykonawca świadczy usługi wymienione w poz. 2–48 załącznika nr 14 do ustawy, na zlecenie innego podwykonawcy, który jest czynnym podatnikiem VAT. W przedmiotowym przypadku nie ma znaczenia fakt, że praca Wnioskodawcy polega jedynie na usłudze wynajmu sprzętu specjalistycznego wraz z operatorem, albowiem ww. usługi Wnioskodawca klasyfikuje pod symbolem pozycji Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, których grupowanie obejmuje wynajem dźwigów i pozostałego sprzętu budowlanego wraz z obsługą, które nie są przeznaczone dla określonych usług budowlanych. W konsekwencji, Wnioskodawca wykonując jako podwykonawca opisywaną we wniosku usługę wynajmu podnośnika koszowego wraz z obsługą operatorską, wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2–48), objętą symbolem PKWiU winien rozliczyć ją na zasadach odwrotnego obciążenia. Takie samo stanowisko w omawianej sprawie zajęło Ministerstwo Finansów w broszurze z 17 marca 2017 r. pt. „Stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowlanych”. Zatem w przypadku wynajmu przez podatnika działającego w charakterze podwykonawcy dźwigów i pozostałego sprzętu budowlanego wraz z obsługą zobowiązanym do rozliczania VAT z tytułu świadczenia tego rodzaju usług jest ten podatnik jako ich nabywca. Ponadto obie strony transakcji muszą być podatnikami VAT czynnymi. Wynajmujący musi udokumentować taką usługę fakturą bez stawki i kwoty VAT, ale z wyrazami „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT). Najemca, który otrzyma taką fakturę, ma obowiązek: rozliczyć VAT od tej transakcji według stawki właściwej dla usługi najmu takiego sprzętu; ustalić podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej na jego rzecz usługi na zasadach ogólnych, tzn. podstawę opodatkowania stanowi należna od niego zapłata. Zasadniczo będzie to wartość netto transakcji wykazana na otrzymanej fakturze (bez VAT). Jeżeli nabywca usługi najmu otrzyma fakturę, w której świadczona usługa zostanie błędnie opodatkowana przez usługodawcę, wówczas dla nabywcy podstawą opodatkowania nadal jest kwota należnej zapłaty, co oznacza, że obejmuje ona również nienależnie wykazany VAT, który jest elementem należnej zapłaty. Niestety, w takim przypadku nabywca nie ma prawa do odliczenia nienależnie wykazanego VAT. Z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT wynika bowiem, że podstawy do odliczenia podatku naliczonego nie stanowią faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności. Dopiero gdy sprzedawca skoryguje swój błąd i wystawi fakturę korygującą kwotę VAT, wówczas nabywca będzie mógł skorygować rozliczenie VAT poprzez odpowiednie zmniejszenie podstawy opodatkowania; wykazać taką usługę w poz. 34 i 35 deklaracji VAT-7 (17)/VAT-7K(11); odliczyć VAT należny jako podatek naliczony, gdy usługa jest związana ze sprzedażą opodatkowaną, w poz. 45 i 46 deklaracji VAT-7 (17)/VAT-7K(11). Przykład Spółka A wynajęła koparkę wraz z operatorem spółce B, która jest głównym wykonawcą. Cena usługi wyniosła 3000 zł. Obie spółki są czynnymi podatnikami VAT. Koparka będzie wykorzystywana do wykopu fundamentów domu jednorodzinnego. Usługa została wykonana 10 maja 2017 r. Spółka B wystawiła fakturę z odwrotnym obciążeniem 15 maja. Zapłata nastąpiła 31 maja. Oznacza to, że obowiązek podatkowy powstał 15 maja. Zarówno spółka A, jak i spółka B muszą rozliczyć tę usługę w deklaracji za maj lub za drugi kwartał 2017 r. Spółka B jako najemca nalicza VAT wysokości 240 zł (8% od kwoty 3000 zł). Podstawa prawna: art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h, art. 28j ust. 1 i 2, art. 97 ust. 4, art. 86a, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1, art. 113 ust. 1 i 9, załącznik nr 14 do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – z 2016 r. poz. 710; z 2017 r. poz. 60 § 4 pkt 1 lit. m), poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów i Rozwoju z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących – 2016 r. poz. 2177 § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika – z 2014 r. poz. 407 art. 39 i 40 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – UE L z 2011 r. Nr 77, poz. 1; UE L z 2013 Nr 284, poz. 1 Marcin Jasiński, Ekspert w zakresie VAT Coraz częściej wolimy płacić za dostęp do pewnego rodzaju dóbr niż nabywać je na stałe. Odpowiadając na te potrzeby, na rynku dostępnych jest wiele form użytkowania samochodu bez konieczności zakupu. Jedną z nich jest najem krótkoterminowy. W niniejszym artykule przedstawiamy, w jaki sposób rozliczyć krótkoterminowy najem samochodu od strony najemcy. Na czym polega krótkoterminowy najem samochodu? Najemca samochodu to osoba używająca go na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności. Najem to umowa, której przedmiotem jest udostępnienie do korzystania najemcy danego składnika majątku, za co w zamian zobowiązany jest on do uiszczania wynajmującemu z góry określonej opłaty (czynszu). Po zakończeniu okresu, na jaki zawarta została umowa, najemca zwraca samochód wynajmującemu. Najem pojazdu klasyfikujemy, biorąc pod uwagę czas trwania umowy. Rozróżniamy trzy jego typy, a mianowicie najem: krótkoterminowy, średnioterminowy, długoterminowy. Krótkoterminowy najem samochodu przeznaczony jest przede wszystkim dla przedsiębiorców potrzebujących pojazdu na krótki okres, np. w podróży służbowej, podczas awarii samochodu będącego własnością przedsiębiorcy, w razie gdy poszukuje on nowego auta i chce przetestować różne marki lub zwiększyć swój prestiż, udając się na spotkanie z ważnym kontrahentem luksusowym samochodem, na którego nabycie na stałe nie może sobie pozwolić ze względów finansowych. Krótkoterminowy najem samochodu na gruncie podatku dochodowego Wydatki poniesione na krótkoterminowy najem samochodu użytkowanego w działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodu przedsiębiorcy. Wynajmujący powinien wystawić fakturę, na której podstawie najemca będzie mógł ująć wydatek w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wraz z 2019 rokiem ustawodawca wprowadził limit rozliczenia umów związanych z najmem samochodów osobowych, w związku z czym osoby prowadzące działalność mają prawo do zaliczenia do kosztów wydatków do limitu 150 000 zł dla samochodów spalinowych i hybrydowych oraz 225 000 zł w odniesieniu do samochodów elektrycznych. Przepisy nie rozróżniają najmu krótkoterminowego, średnioterminowego i długoterminowego w zakresie limitowania kosztów, należy więc założyć, że nowe regulacje odnoszą się do każdego rodzaju najmu. Opłaty za najem samochodu osobowego o wartości wyższej niż 150 000 zł (odpowiednio 225 000 zł dla samochodów elektrycznych), mogą zatem zostać zaliczone do kosztów podatkowych jedynie w proporcji do wskazanego limitu. W odniesieniu do najmu krótkoterminowego, czyli wówczas, gdy umowa zawierana jest na okres krótszy niż pół roku, wartość auta dla celów podatkowych stanowi wartość przyjęta dla celów ubezpieczenia. Przykład 1. Pani Monika korzystająca ze zwolnienia z VAT wynajęła samochód osobowy spalinowy o wartości 200 000 zł w ramach najmu krótkoterminowego. Wartość czynszu wynosi 1000 zł. Jaką kwotę może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów? W pierwszej kolejności należy ustalić stosunek wartości samochodu do kwoty 150 000 zł: (150 000 zł / 200 000) x 100% = 75% Następnie obliczamy kwotę czynszu możliwą do ujęcia w kosztach podatkowych: 75% x 1000 zł = 750 zł Koszty eksploatacyjne wynajmowanego samochodu Od 2019 roku zmianie uległy przepisy dotyczące rozliczenia wydatków związanych z pojazdami osobowymi. W związku z tym przedsiębiorcy użytkujący w działalności samochód na podstawie umowy najmu krótkoterminowego mogą rozliczyć jedynie 75% wydatków na eksploatację tego pojazdu. Do przykładowych kosztów eksploatacji zaliczyć możemy: wydatki poniesione na zakup paliwa, oleju napędowego, płynów itp., naprawy i części zamienne, koszt mycia i sprzątania pojazdu. Dotychczas przedsiębiorcy użytkujący w działalności pojazd w ramach najmu krótkoterminowego zobowiązani byli do prowadzenia kilometrówki. Kilometrówka dla celów podatku dochodowego została zlikwidowana, jednak jak widzimy, w jej miejsce wprowadzono spore ograniczenia rozliczenia kosztów związanych z użytkowaniem wynajmowanego pojazdu. Krótkoterminowy najem samochodu a podatek VAT Faktura VAT wystawiona przez wynajmującego stanowi podstawę do odliczenia podatku VAT z tytułu najmu pojazdu przez przedsiębiorcę. Trzeba jednak mieć na uwadze, że obowiązujące przepisy dopuszczają jedynie możliwość odliczenia 50% wydatków na czynsz i eksploatację samochodu osobowego użytkowanego na podstawie umowy najmu. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy auto będzie zgłoszone do urzędu skarbowego na druku VAT-26, sporządzony zostanie regulamin użytkowania pojazdu w firmie oraz przedsiębiorca będzie prowadził kilometrówkę dla celów VAT. W takim wypadku pojazd musi być używany tylko do celów działalności gospodarczej, nie może zachodzić nawet potencjalne użycie go w celach prywatnych. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna być prowadzona począwszy od dnia rozpoczęcia wykorzystywania auta wyłącznie do działalności aż do dnia zakończenia wykorzystywania go tylko do celów tej działalności. Ewidencja przebiegu dla celów VAT powinna zawierać następujące elementy: 1) numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;2) dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;4) wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący: kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd – dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem - potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji. Wykorzystanie wyłącznie firmowe wynajmowanego samochodu osobowego oraz spełnienie dodatkowych wymogów w postaci zgłoszenia pojazdu do US na druku VAT-26, sporządzenie regulaminu użytkowania samochodu oraz prowadzenie kilometrówki dla celów VAT, uprawnia podatnika nie tylko do odliczenia 100% VAT od wydatków związanych z wynajmowanym pojazdem, ale także do zaliczenia w koszty podatkowe 100% kwoty netto od wydatków eksploatacyjnych. Wynajmujesz swoje mieszkanie lub jego część okazjonalnie turystom? Czy wiesz, że tego typu działalność może wiązać się z koniecznością rejestracji jako czynny podatnik VAT i naliczania podatku od towarów i usług według stawki 8%? Kliknij i dowiedz się więcej! Dla podatku od towarów i usług istotne znaczenie ma nie tylko przeznaczenie wynajmowanego lokalu (czy wynajmowany jest wyłącznie na cele mieszkaniowe, czy użytkowe), ale także długość trwania umowy najmu. Okazuje się bowiem, że zdaniem organów podatkowych, najem krótkoterminowy lokali mieszkalnych nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Najem krótkoterminowy – jaka stawka VAT? Zdaniem organów podatkowych, najem krótkoterminowy nie może korzystać ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT (najem nieruchomości wyłącznie na cele mieszkaniowe). Tego typu usługi zalicza się bowiem do świadczeń sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55, czyli “Usług związanych z zakwaterowaniem”. Te zostały z kolei wymienione w Załączniku nr 3 do ustawy o VAT, który wskazuje towary i usługi objęte stawką VAT 8%. W związku z powyższym, właściciele lokali mieszkalnych wynajmowanych np. turystom, powinni opodatkować swoją sprzedaż właśnie stawką 8% (zobacz: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 września 2015 roku, sygn. akt IBPP2/4512-509/15/JJ). Biuro Rachunkowe – dedykowana księgowa Wyjątek od tej zasady będą stanowili podatnicy korzystający z tzw. podmiotowego zwolnienia VAT (czyli ci, których obroty w danym roku nie przekroczyły 200 000 zł). Na ich fakturach nie pojawi się podatek od towarów i usług (na takich fakturach konieczne jest zamieszczenie stawki “zw” oraz podstawy zwolnienia z VAT). Księgowość Internetowa – 30 dni za darmo Program do faktur – Darmowe konto Dowiedz się więcej na temat rozliczania VAT przy wynajmie. UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Jak zdobywać linki – SEO poradnik dla stron na WordPress SEO, czyli optymalizacja stron mająca na celu zwiększenie ich widoczności w sieci, to bardzo złożony proces, na który składa się wiele czynności. Jedną z nich jest pozyskiwanie wartościowych linków. Niektórzy unikają tej metody, obawiając się efektu spamu. Niesłusznie – mądrze przeprowadzone linkowanie może wesprzeć działania marketingowe, zwiększyć sprzedaż i rozpoznawalność marki, z korzyścią zarówno dla klientów/czytelników, jak i właściciela strony. W dzisiejszym artykule przedstawimy kilka sposobów na zdobywanie linków, łatwych do wdrożenia dla wszystkich, którzy posiadają strony na Wordpressie. Czytaj dalej Najem lokali na krótki okres czasu to dzisiaj popularna i opłacalna forma lokowania finansów, zwłaszcza w miejscowościach turystycznych. Do tego rodzaju najmu dochodzi często za pośrednictwem platform internetowych. Na skróty Najem lokali jako forma prowadzenia działalności gospodarczejRyczałt jako jedna z form opodatkowania najmu lokaluKrótkoterminowy najem lokalu zawierany za pomocą platform internetowychObowiązek podatkowy, a wystawienie faktury Najem lokali jako forma prowadzenia działalności gospodarczej Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w ordynacji podatkowej (art. 3 pkt 9) oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 5a pkt 6). Przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, jak również poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, która to działalność jest wykonywana we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób ciągły i zorganizowany, gdzie uzyskanych przychodów nie zalicza się do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy. Ilekroć w ustawie jest mowa o:działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 źródła przychodów ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 (art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością (art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Aby uzyskane przychody zostały zaliczone do pozarolniczej działalności gospodarczej muszą być spełnione łącznie 3 warunki: zaistniały pozytywne przesłanki, o których mówi art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby można było stwierdzić, że jest to działalność gospodarcza nie wystąpiły negatywne przesłanki, o których mówi art. 5b ust. 1 tejże ustawy uzyskane przychody nie są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów, o których mówi art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów mających podobny charakter oraz składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT). Ryczałt jako jedna z form opodatkowania najmu lokalu Art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne mówi, że przychody uzyskane między innymi z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, czy poddzierżawy osiągane przez osoby fizyczne nie zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy). Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. PRZYKŁAD 1 Podatnik nie prowadzący działalności gospodarczej kupił 3 mieszkania w Gdańsku z zamiarem ich wynajmowania w ramach najmu krótkoterminowego. Lokale ma zamiar wynajmować turystom. Czy może wybrać ryczałt ewidencjonowany jako formę opodatkowania? Odpowiedź: Tak może. Podatnik nie prowadzi wynajmu mieszkań w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dlatego może płacić podatek ryczałtowo. Dla wyboru sposobu opodatkowania nie ma znaczenia fakt, że mieszkania wynajmowane są na krótki okres najem lokalu zawierany za pomocą platform internetowych Konstrukcja podatku VAT zakłada, że podatnik wykonujący czynności podlegające opodatkowaniu powinien opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Tak więc najem krótkoterminowy podlega również opodatkowaniu podatkiem VAT. Obecnie stawka podatku wynosi 8%. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Obowiązek podatkowy, a wystawienie faktury Podatnik, który korzysta z platform internetowych w celu dokonania najmu krótkoterminowego powinien dobrze określić moment powstania obowiązku podatkowego, aby móc prawidłowo wystawić fakturę VAT. PRZYKŁAD 2Podatnik jest właścicielem lokalu mieszkalnego, który postanowił udostępnić celem wynajęcia na krótki okres czasu liczony w dniach. Oferta najmu została wystawiona za pośrednictwem portalu internetowego. Klient zainteresowany daną ofertą, akceptuje ją i dokonuje przedpłaty na konto bankowe serwisu internetowego. Na tym etapie podatnik nie otrzymuje jeszcze zapłaty. Najpierw musi rozliczyć się z platformą internetową, na której znalazła się oferta wynajmu. Dopiero po rozliczeniu otrzymuje pozostałą część kwoty z wynajmu na rachunek bankowy. Serwisy internetowe dają możliwość samodzielnego wygenerowania z systemu dokumentów na podstawie, których została przekazana przez serwis zapłata dla podatnika. Dopiero w tym momencie podatnik może wystawić fakturę VAT. Usługi, dla których nie została sporządzona faktura VAT zostają ujęte na zbiorczym dowodzie wewnętrznym wystawianym przez podatnika na koniec miesiąca. W tym wypadku obowiązek podatkowy powstaje w momencie daty wystawienia faktury VAT. Warunkiem jest, aby faktura została sporządzona przed upływem terminu płatności zgodnie z regulaminem serwisu internetowego. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia najmu krótkookresowego powstanie z chwilą wystawienia faktury (art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy o VAT). Obowiązek podatkowy bez wystawiania faktury za wynajem W niektórych przypadkach podatnik nie wystawi faktury VAT, zwłaszcza jeżeli najemcami mieszkania będą osoby fizyczne. Najemcy są obowiązani do zapłaty czynszu w określonym terminie. Jeżeli termin zapłaty nie został określony w umowie, to czynsz należy zapłacić z góry (jeżeli najem trwa krócej niż miesiąc, czynsz płaci się w całości). Natomiast jeżeli trwa dłużej niż miesiąc lub jeżeli umowa została zawarta na czas nieoznaczony, to wtedy czynsz płaci się do 10 dnia miesiąca (art. 669 par. 2 kodeksu cywilnego).Zatem jeżeli podatnik nie wystawi faktury w terminie lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie w momencie upływu terminu płatności. Tak więc w sytuacji kiedy w umowie najmu krótkookresowego brak jest określonego terminu płatności czynszu, a wynajmujący nie wystawi faktury, będzie miał zastosowanie art. 669 par. 2 KC. Zadaniem podatnika jest rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego jeżeli chodzi o świadczenie usług krótkoterminowego najmu lokalu przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w dniu rozpoczęcia usługi najmu krótkookresowego (art. 19a ust. 7 ustawy o VAT). Data publikacji: 2020-03-29, autor: FakturaXL

jak wystawić fakturę za najem krótkoterminowy